اتفاقی که انتخابات ۴ سال پیش افتاد، با این دوره خیلی فرق دارد، آنجا از اصلاح طلب‌ها یکی مثل رفسنجانی رفت بالا که با دلیل یا بی دلیل خیلی مخالف داشت، احمدی یا هر کس دیگری به جز احمدی هم بود در مقابل رفسنجانی برنده میشد، اما این بار هر کدام موسوی یا کروبی بروند بالا مثل رفسنجانی آنقدر دشمن ندارند و اکثر آرای اصلاحات رو در مرحله دوم میتوانند جمع کنند. البته یه عده از طرفداران هر کدام هستند که ممکن است توی دوره دوم پشت اصلاح طلب باقی مانده نروند.
در طرفداران مرحله یک موسوی فقط یک عده از اصولگرا‌هاشون ممکن است در مرحله دوم به طرف کروبی نروند، گرچه بسیاری از همون اصولگرا‌های موسوی به دلیل نفرت از احمدی ممکن است به کروبی در مقابل احمدی رای دهند.
اما در طرفداران کروبی تعداد بیشتری هستند که ممکن است حاضر نباشند به کسی غیر از کروبی رای دهند، اکثریت خاموش یا همان تحریمی‌ها که جدیدا جذب برنامه‌های کروبی شده ا‌ند، سنی‌ها (که حدود ۲۰% جمعیت کشورند)، مناطق زاگرس، اقلیت‌های قومی مذهبی کوچک مثل دراویش و آنها که از سیاست‌های بسته اقتصادی موسوی ناخشنودند، بعید است حاضر باشند بدون کروبی کلا در مرحله دوم رای دهند. رای این عده را فقط بر اساس خود یک کاندیدا و برنامه‌هایش است، و با توصیه به طرف کسی نمیروند، مثلا یک تحریمی سابق که الان به طرف کروبی آماده حتا اگر خود کروبی هم از او بخواهد به موسوی رای دهد، او نخواهد پذیرفت، چون این فرد عشق کروبی نیست که بخواهد از او حرف شنوی داشته باشد، او طرفدار برنامه کروبی شده و در نبود کروبی مجددا تحریمی میشود نه موسوی.
نتیجه اینکه کروبی بهتر از موسوی میتواند در مرحله دوم رای اصلاحات را جمع کند و احمدی را شکست دهد. البته من همچنان اینکه هر دوی موسوی و کروبی به مرحله دوم بروند برایم ایده ال است.
برای آنها هم که فکر میکنند کروبی اصلا در مرحله اول رای ندارد، خوب است در نظر بگیرند که در انتخابات ۴ سال پیش هم بر خلاف تمام نظر سنجی‌ها و با وجود یک عوام گرا مثل احمدی نژاد و یک اصلاح طلب مثل معین که تقریبا حامی دانشجویی برای کروبی باقی نگذشته بود، یک ترک مثل مهر علیزاده و یک کاندیدای مرکزی مثل هاشمی، کروبی رای خیلی خوبی آورد، با تمام تقلب‌ها نفر سوم شد با اختلاف کم و اول شد در ۱۱ استان.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر